Kiedy wszystkie instytucje kultury są zamknięte to wykorzystanie witryny, a nawet witryn jako miejsca prezentacji sztuki, wydaje się pomysłem nie tylko świetnym, ale wręcz genialnym. Miejska Biblioteka Publiczna, jej filia 54 ProMedia przy Wojska Polskiego 2 w Szczecinie, właśnie takie witryny posiada i z nich korzysta. Otwarto tam kolejną wystawę "Szczecin poza centrum" prezentującą malarstwo twórców z Zachodniopomorskiego Stowarzyszenia Twórców Kultury.

Lista prac dostępnych na wystawie:

1. Izabella Staśkiewicz „Nad Odrą o zmierzchu” (olej)
2. Anna Domaradzka „Rozlewiska Szczecina” (wełna filcowana na mokro)
3. Alicja Kamińska „Marina AZS” (olej)
4. Anna Markowska „Morski Szczecin” (tech. własna)
5. Ewa Rogala „Jezioro Szmaragdowe” (akryl)
6. Franciszek Gombos „Mój Skolwin” (olej)
7. Krystyna Kowalewska (Las Arkoński – ruiny zamku” (olej)
8. Krystyna Okieńczuk „Wieża Quistorpa” (olej)
9. Krzysztof Majorek „Szczecin Podjuchy” (akryl na desce)
10. Zofia Hintz-Wojtysiak „Lasy Wielgowa” (olej)

W Muzeum Narodowym przy Wałach Chrobrego w Szczecinie w piątek otwarto wystawę, która powstała z okazji jubileuszu 75-lecia polskiego muzealnictwa w Szczecinie oraz 50-lecia funkcjonowania placówki w sieci muzeów narodowych. Ekspozycja nosi tytuł "Archeomoderna. Polska sztuka nowoczesna i mity państwotwórcze".

Kuratorem i pomysłodawca całości jest dr Szymon Kubiak z Muzeum Narodowego w Szczecinie, który tak pisze o ekspozycji: "Dzięki obiektom użyczonym przez liczne instytucje i prywatnych kolekcjonerów pozwala zarysować dzieje owego aliansu, sięgające korzeniami XIX stulecia, oraz XX-wieczne tło ogólnokrajowe. Prehistoryczno-etnograficzna rama oferuje także nowe spojrzenie na niektóre kierunki powojennego modernizmu – od surrealizmu przez malarstwo materii do nowej rzeźby i rzemiosła artystycznego – w perspektywie centralnej polityki państwa, podkreślającej jego długowieczną czy nawet odwieczną monokulturowość. Dziś konstrukcja ta odkrywa swoją tożsamość jako mit: modyfikowany i performowany w odpowiedzi na potrzeby wewnętrznego zarządzania narodem i jego zewnętrznej reprezentacji. Dzieła sztuki stanowią również świadectwo przyswajania międzynarodowych tendencji – zarówno z zakresu nauk antropologicznych jak i sztuk wizualnych".

W Galerii Kierat w Szczecinie przy ul Koński Kierat 15 można oglądać wystawą prac artystek działających głównie na Pomorzu Zachodnim. Ekspozycja zatytułowana "La Femme" otwarta została w miniony poniedziałek z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet.
Do wystawy zostały zaproszone artystki m.in. ze Szczecina, Gorzowa, Koszalina. Są wśród nich wykładowczynie akademickie, performerki, matematyczki, architektki, kuratorki, malarki, graficzki.
Autorkami prac są: Ewa Czerwińska-Romanowska, Ewa Miskiewicz-Żebrowska, Agata Pełechaty, Grażyna Gawęda, Bożena Mozolewska, Magdalena Tyczka, Joanna Tokarczyk-Żmurkow, Dominika Zawojska, Bernadeta Wdzięczna, Iwona Winiecka-Markowska, Ludmiła Sabadini.

Na wernisaż w Trafostacji Sztuki Szczecin wczoraj wieczorem ustawiła się długa kolejka.
Wystawa "Co sobie kto na swój temat wymyśli?" to prezentacja ponad 50 artystów związanych z naszym miastem, głównie z działającą od dekady Akademią Sztuki w Szczecinie. "Wystawa, stworzona w całości przez artystów szczecińskich, będzie opowiadać przewrotnie o powojennych losach miasta oraz diagnozować jego współczesną tożsamość, dokonując krytycznego przeglądu utrwalonych symboli i mitów. Tytuł zaczerpnięty został z powieści szczecińskiej pisarki i naukowczyni, Ingi Iwasiów. Jej Bambino to popularna w całej Polsce proza, której fabuła dzieje się po wojnie w Szczecinie. Ukazuje ona złożone losy, biografie i duchowe postawy nowych mieszkańców miasta. Kluczowe jest jednak potraktowanie Szczecina jako miejsca nowego początku".
Wystawa czynna jest codziennie, oprócz poniedziałków, od 11.00 do -19.00.

W Domu Kultury Krzemień na prawobrzeżu Szczecina można oglądać online wystawę fotografii Krzysztofa Górskiego "Świat w walizce - wśród ginących plemion".
Krzysztof Górski, autor wystawy, jest muzykiem, aktorem, fotografem, ale przede wszystkim podróżnikiem. Głównym motywem tej wystawy są plemiona Apatani, które pierwszy kontakt z cywilizacją nawiązało dopiero w 1947 roku. Wytatuowane twarze kobiet oraz charakterystyczne kamienie osadzone w nosie stanowią o wyjątkowości tych ludzi i ich unikalnej kulturze. Tuż obok nich zamieszkują inne bardzo barwne plemiona takie jak Ashi, Naschi i Conjag oraz plemiona Mursi, Dasenesch, Hamer i Himba. Jednocześnie wystawa jest wirtualnym spacerem po nowym domu kultury. Walizki z fotografiami Górskiego zostały rozstawione po całym Krzemieniu.

"Co sobie kto na swój temat wymyśli?" - to wystawa, która zostanie otwarta w najbliższą sobotę. Wystawa, stworzona w całości przez artystów szczecińskich, będzie opowiadać przewrotnie o powojennych losach miasta oraz diagnozować jego współczesną tożsamość, dokonując krytycznego przeglądu utrwalonych symboli i mitów. Integralną częścią tej ekspozycji jest otwarty od 1 lutego "Pasaż Williama Turnera" autorstwa Kamila Kuskowskiego.
William Turner w 1835 roku odwiedził Szczecin podróżując po Europie. Podczas pobytu uwiecznił ówczesne miasto na 21 szkicach. Rysunki znajdują się obecnie w kolekcji Tate Gallery w Londynie (Szkicownik Kopenhaga-Drezno). W tym samym roku, w Domu Bractwa Strzeleckiego przy ul. św. Ducha, odbyła się pierwsza publiczna wystawa sztuki w Szczecinie.

Zamki i ogrody w województwie zachodniopomorskim to wystawa prezentowana w Domu Kultury 13 Muz - przygotowana przez Książnicę Pomorską im. Stanisława Staszica w Szczecinie i Fundację Akademia Europejska Kulice-Külz.

Ekspozycja to kilkadziesiąt plansz przygotowanych jako wystawa towarzysząca zachodniopomorskiej serii wydawniczej prezentującej zamki, pałace i dwory w otoczeniu parków, folwarków i kościołów. Autorami serii są polscy i niemieccy historycy sztuki i konserwatorzy. Cykl przedstawia historię założeń dworskich oraz ich dzisiejszy stan i sposób użytkowania. W centrum uwagi pozostaje sztuka budowlana i ogrodowa.

W roku 2011 w Zachodniopomorskiem odnotowano 650 zamków, dworów i pałaców i prawie 1000 założeń parkowych. Część z nich jest dobrze utrzymana, inne pozostają zaniedbane lub zniekształcone poprzez przebudowę. W czasach PRL jedynie nieliczne z nich wyremontowano z funduszy państwowych. Użytkowano je najczęściej jako siedziby państwowych gospodarstw rolnych, adaptowane były też na szkoły i domy opieki. Po przełomie politycznym w 1989 roku wiele dworów znalazło nowych właścicieli, którzy je odbudowali, przeznaczając z reguły na funkcje turystyczne. Wystawa dostępna jest też online.